Onzichtbaar Gemis
Onzichtbaar gemis dringt vaak op kousenvoeten binnen en neemt ongevraagd een plek in. Het is iets waar jij mee worstelt, onzichtbaar voor de buitenwereld. Niemand beseft dat er binnen in jou dat onzichtbaar gemis leeft dat soms door gewone dagelijkse dingen pijnlijk opflakkert.
​
Onzichtbaar gemis wordt veroorzaakt door afwezigheid van niet tastbare dingen, door het niet kunnen innemen van de plek die je graag zou willen innemen, door verlangens en verwachtingen die onvervuld blijven.
Onzichtbaar gemis is gelinkt aan bestaansrecht, een fundamenteel recht van leven dat jij te weinig ervaart.
Enkele uitspraken:
​
-
wie ben ik als dochter/zoon voor mijn dementerende moeder/vader?
-
wie ben ik als ouder voor mijn psychisch zieke zoon/dochter?
-
mijn werk was mijn leven, nu ben ik gepensioneerd: wat beteken ik nog?
-
jaren geleden onderging ik een abortus waarvan niemand nu nog iets afweet;
-
fysiek ben ik niet meer in staat de dingen te doen die ik vroeger wel kon;
-
de band met mijn ouders/kinderen zou ik zo graag anders zien;
-
ik lijd onder een onbeantwoorde liefde;
-
ik ben langdurig ziek;
-
ik heb me niet kunnen ontplooien zoals ik wenste;
-
na een jaar heb ik de breuk met mijn vriendin nog niet verwerkt;
-
niemand wil echt voor mij kiezen;
-
…
Al deze situaties - en nog veel meer - kunnen zorgen voor onzichtbaar gemis waar je net als bij het sterven van een geliefd persoon om rouwt.
Je blijft functioneren, je omgeving ziet niet wat je mist, je voelt je alleen en afgesneden: het onzichtbare gemis wordt een sluipend gif dat je meer en meer afzondert.
Een leemte in je gevoel krijgt scherpe kanten waar je je dagelijks aan snijdt.